Τα παιδιά έφτιαξαν τσάντες από παλιά μπλουζάκια. Η δράση έγινε εξ αποστάσεως .

Τα παιδιά γράφουν ένα μήνυμα για τους γιατρούς όλου του κόσμου.

ΑΦΟΡΜΗΣΗ - ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Αφορμή για το θέμα στάθηκε μια  επίσκεψη μας στο κέντρο της πόλης προκειμένου να συμμετέχουμε σε κάποια δράση που οργάνωσε ο δήμος μας .Κατά την μετάβαση μας προς το κέντρο με τα πόδια  οι μαθητές διαμαρτυρήθηκαν για τα πεζοδρόμια και τις διαβάσεις πεζών. Αυτό στάθηκε αφόρμηση να μιλήσουμε για την πόλη και πώς μπορούμε εμείς ως πολίτες να συμμετέχουμε στις αποφάσεις για την πόλη μας.

Η επιλογή του θέματος έγινε διότι έδινε την ευκαιρία να αξιοποιηθούν οι γνώσεις, οι εμπειρίες και τα βιώματα των παιδιών σχετικά με τις συνθήκες ζωής που επικρατούν στη γειτονιά τους και να αποκτήσουν οι μαθητές βιωματικές μαθησιακές εμπειρίες συμμετοχής, συνεργασίας και δημιουργικότητας, παρακαταθήκη για το μέλλον τους στην πορεία της ενδυνάμωσής τους ως «ενεργοί πολίτες».

Το πρόγραμμα εκπονήθηκε σε συνεργασία με τοΕθνικό Θεματικό Δίκτυο "Βιώσιμη Πόλη: Η πόλη ως πεδίο εκπαίδευσης για την αειφορία", που συντονίζει το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ελευθερίου Κορδελιού και Βερτίσκου.

Α.ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ- ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ 

Οι διαστάσεις του θέματος που προσεγγίσαμε ήταν:

• Η πόλη μας  και εμείς
• Οι θεσμοί και λειτουργίες της πόλης
• Είναι η πόλη μου βιώσιμη; Τι μπορώ να κάνω εγώ ;
• Αναλαμβάνω δράση για τη πόλη μου!

Β. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Οι στόχοι που θεσαμε ήταν:

• Η εξέταση όλων των διαστάσεων σχετικών με τη πόλη μας: φυσικές – κοινωνικές – οικονομικές – πολιτικές,
• Η προβολή της σημασίας του αστικού σχεδιασμού και της ανάγκης συμμετοχής των πολιτών σ' αυτόν,
• Ο εντοπισμός  των θεσμών που σχεδιάζουν ή έχουν την ευθύνη,
• ​​Η ανάδειξη της ατομικής αλλά και της συλλογικής ευθύνης για τη λύση ζητημάτων διαχείρισης της ζωής στο επίπεδο της πόλης,
• Η καλλιέργεια της συνεργασίας της επικοινωνία, της συνεργασία, της συμμετοχή σε δημοκρατικές διαδικασίες ως αξίες αλλά και ως μέσα προώθησης της βιώσιμης πόλης,
• Η ενδυνάμωση των δεξιοτήτων των μαθητών για και ανάληψη δράσης,
• Η συνεργασία με άλλους φορείς (τοπική αυτοδιοίκηση, ενώσεις πολιτών, ενώσεις γονέων και κηδεμόνων, κ.ά.) με κοινό στόχο τη βιωσιμότητα της πόλης τους ,
• Η επικοινωνία μαθητών και εκπαιδευτικών από διαφορετικές πόλεις.

Γ. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ:

Το θέμα  το εξετάσαμε διαθεματικά .Οι διδακτικές στρατηγικές  που  χρησιμοποιήθηκαν ήταν:

Project

Συζήτηση

Μελέτη στο πεδίο

Καταιγισμός ιδεών

Δ. ΠΕΔΙΑ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

Γλώσσα

Μαθηματικά

Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή

Αισθητική Αγωγή

Ιστορία

Ε. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Τα μέλη που συμμετέχουν στη δράση χωρίζονται  σε ομάδες. Για την καλύτερη λειτουργία των ομάδων γίνονται ασκήσεις ανάπτυξης εμπιστοσύνης και δεξιοτήτων ομαδικής εργασίας .

 Το πρόγραμμα υλοποιείται σε 4 φάσεις.

 Α΄φάση Εμείς και η γειτονιά μας

Στην Α΄ φάση του προγράμματός μας, προσεγγίσαμε και αποτυπώσαμε την γειτονιά μας μέσα από τις εμπειρίες μας.

• Η γειτονιάς μας

Τα παιδιά  σχεδιάζουν τους χάρτες  της γειτονιά τους και αποτυπώνουν σε αυτούς  τις εμπειρίες  και τα βιώματα τους ,  τις   σκέψεις και συναισθήματα που τους δημιουργούν συγκεκριμένες τοποθεσίες. Με τον χάρτη αυτό  περιγραφούν τη γειτονιά τους έτσι όπως την   έχουν στο μυαλό τους.

• Βρέχει λέξεις

Τα παιδιά αναφέρουν λέξεις που τους έρχονται στο μυαλό και έχουν σχέση με την γειτονιά τους με τις οποίες δημιουργήσαμε  ''το συννεφόλεξο  της γειτονιάς  μου!''  το οποίο αναρτήσαμε στη διαδικτυακή πλατφόρμα επικοινωνίας  Edmodo. Με  τις λέξεις που έφτιαξαν τα σύννεφα όλων των ομάδων που συμμετέχουν στο δίκτυο φτιάχτηκε ένα και μοναδικό σύννεφο για όλες τις γειτονιές που συμμετέχουν στο δίκτυο.

• Μια ιστορία θα σας πω

Τα  παιδιά  έγραψαν  μιας ιστορία, βασισμένη, στις εμπειρίες τους από τη γειτονιά.

• ​Ανάγνωση τοπίου από ψηλά!

Τα παιδιά χρησιμοποιούν google maps, εντοπίζουν  την γειτονιά τους και  την ευρύτερη περιοχή, την οριοθετούν και αναγνωρίζουν βασικά χαρακτηριστικά και λειτουργίες των αστικών συστημάτων π.χ. σημειώνουν το σχολείο τους

Β΄φάση Γνωρίζουμε την πόλη μας

Στη Β΄φάση αξιοποιούμε τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τα βιώματα των παιδιών σχετικά με τις συνθήκες ζωής που επικρατούν στη γειτονιά τους, ώστε μέσα από την παρατήρηση πλέον να εμπλουτίσουν και να διευρύνουν την εικόνα που δημιούργησαν στην πρώτη φάση.

• Το περιβαλλοντικό μονοπάτι της πόλης

Οι μαθητές σχεδιάζουν και δημιουργούν ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι της γειτονιάς τους . Φτιάχνουν δηλαδή το δικό τους περιβαλλοντικό μονοπάτι, για τη δική τους  πόλη το οποίο είναι η  παρατήρηση και η αποτύπωση της πραγματικότητας της πόλης .

• Αναζητούμε  στοιχεία ....στον αέρα!

Κάνουμε πείραμα για να ελέγξουμε την ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε καθημερινά στην πόλη μας, έχοντας ως δεδομένο πως ο καθαρός αέρας αποτελεί βασικό συστατικό της ποιότητας ζωής σ’ αυτήν.

Γ΄φάση Γιατί έτσι κι όχι αλλιώς;

Μαθαίνουμε για τη λειτουργία των θεσμών που ρυθμίζουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινή μας ζωή και επιχειρούμε να τους γνωρίσουμε, να εξετάσουμε τη λειτουργία τους και τον τρόπο με τον οποίο παίρνονται οι αποφάσεις.

• Διαλέγω την πόλη μου

Αποτύπωση της πόλης που οραματίζονται τα παιδιά με ζωγραφιά.

• Η πόλη μου και οι θεσμοί

Γνωρίζουμε  τους θεσμούς και το έργο που επιτελούν και εξετάζουμε  τον τρόπο με τον οποίο παίρνονται οι αποφάσεις. Γράφουμε ένα γράμμα στον δήμαρχο για να του εκφράσουμε τους προβληματισμούς μας.

Δ΄φάση Ώρα για δράση!

Στη  Δ΄ φάση του προγράμματος υλοποιούμε  μιας δράση σε συνεργασία με φορείς ή άτομα που μπορούν να τους βοηθήσουν.

• Ενεργός πολίτης στη γειτονιά μου …

Αποστολή μας τώρα είναι να επιλέξουμε έναν τομέα, ένα κεντρικό θέμα - ζήτημα που απασχολεί τη γειτονιά / πόλη μας με τελικό στόχο να αποφασίσουμε και να προσπαθήσουμε να υλοποιήσουμε μια δική μας δράση, που θα βελτιώσει τη ζωή στο άμεσο περιβάλλον μας.  Αυτό το οποίο αποφασίστηκε ήταν να συμμετέχουμε στο σχολικό δίκτυο ‘’Νοιάζομαι και Δρω’’ και να κάνουμε   δεντροφύτευση σε περιοχή της πόλης μας σε συνεργασία με όμορα σχολεία και τον Δήμο Ρόδου.  

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Το πρόγραμμα μας αξιολογήθηκε με φύλλα εργασίας( ζωγραφιές , κείμενα)  κατά την διάρκεια του αλλά και στο τέλος.

Προσπαθήσαμε τις μέρες που είμαστε στο σπίτι λογω του COVID19 να συντονιστούμε διαδικτυακά  και να γνωρίσουmε  τον κόσμο του πειράματος, της έρευνας και αργότερα των κατασκευών.

Μέρος 1ο: Πολύχρωμο ηφαίστειο

Στο πρώτο πείραμα, μαθαίνουμε για την παραγωγή ενός από τα σημαντικότερα αέρια του θερμοκηπίου, το διοξείδιο του άνθρακα. Εφαρμόζοντας τις αρχές της χημείας θα φτιάξουμε με απλά υλικά, που όλοι έχουμε σπίτι μας, χρωματιστά ηφαίστεια που δημιουργούνται από διοξείδιο του άνθρακα.

Μέρος 2ο: H «αναρρίχηση» του νερού

https://youtu.be/BHwjWVw6coY

https://youtu.be/IT23iHQh0O0

Μέσω του δεύτερου πειράματος, θα δούμε μία λιγότερο γνωστή κίνηση του νερού... μια κίνηση προς τα πάνω! Το νερό μπορεί να αναρριχάται, μέσα από μικροσκοπικά σωληνάκια (τριχοειδή αγγεία) και να φτάνει έτσι στις ρίζες των φυτών.

Διαπιστώνουμε πως αν ποτίζουμε τα φυτά υπογείως, μπορούμε να κάνουμε εξοικονόμηση νερού και να συμβάλλουμε στη βιωσιμότητα του πλανήτη μας.

Οι μαθητές του Ε΄2 3ου ΔημοτικούΣχολείου Ρόδου μαζί με  το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας “Δίοδος”   γνωρίζουν βιωματικά τον 16 Στόχο της  Βιώσιμης Ανάπτυξης και γίνονται Πρεσβευτές του, αναλαμβάνοντας δράση για τη διάδοσή του μέσα από την αξιοποίηση εργαστηρίων βασισμένα στην βιωματική μεθοδολογία διότι η εμψύχωση ομάδων διαμέσου της βιωματικής εκπαίδευσης, αναπτύσσει τον Άνθρωπο ως ολότητα, εκπαιδεύοντας τον σε ατομικές και κοινωνικές δεξιότητες.

Τα παιδιά συμμετέχουν ενεργά σε  ένα εργαστήρι τριών συναντήσεων, που απευθύνεται στην ηλικία τους, είναι προσαρμοσμένο  στις  ιδιαίτερες ανάγκες τους, οι δράσεις του  έχουν άμεση συνάφεια με το πρόγραμμα μας και οι μαθησιακές εμπειρίες που τους πρόσφερει είναι  σε συνέχεια με ενότητες γνωστικών αντικειμένων που προσφέρονται για ανάλογες προεκτάσεις στο πλαίσιο του προγράμματος σπουδών.

Τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να επεξεργαστούν, με ευχάριστο τρόπο, θέματα, που αφορούν τη διαφορετικότητα και τη συνύπαρξη, ως ενίσχυση των θετικών δυνάμεων του κάθε παιδιού και της τάξης συνολικά. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων, η ομάδα  διαπραγματευτηκε  τη συναισθηματική προσέγγιση της   αποδοχής του νέου και ανοίκειου και την προσωπική στάση των παιδιών σε αυτό. Στο εργαστήρι χρησιμοποιήθηκαν διάφορα μέσα, όπως η εικόνα, το παιχνίδι, η αφήγηση, η ζωγραφική, ώστε τα παιδιά να μπορέσουν με δημιουργικό τρόπο, να μιλήσουν για τον εαυτό τους, να διαχειριστούν συναισθήματα  χαράς , λύπης, φόβου, θυμού, ζήλιας ή ανυπομονησίας και να γνωρίσουν καλύτερα την τάξη τους.

1η Συνάντηση

•  Γνωριμία και η περιγραφή του στόχου της δράσης

Παίζονται παιχνίδια γνωριμίας της ομάδας και σπασίματος του πάγου για να ξεπεράσουμε τις στιγμές αμηχανίας.

• Προβολή νideo καταφύγιο

Τα παιδιά βλέπουν το video και στη συνέχεια γίνεται συζήτηση πάνω σε αυτό κάνοντας τις παρακάτω ερωτήσεις σχετικά με τους ήρωες και την έκβαση της ιστορίας καιδημιουργούν μια παγωμένη εικόνα που να  δείχνει μια διαφορετική  διαφορετική εξέλιξη . Στο τέλος φανταζόμαστε το πάρτι υποδοχής που θα οργανώναμε για τα κάστανα, χωριζόμαστε σε ομάδες κάστανα και φρούτα και δραματοποιούμε τη γιορτή.

2η Συνάντηση

• Προβολή video Tripe and onions

Συζητούμε  για τα στερεότυπα και  παίζουμε σκιτσοιστορίες. Σκεφτόμαστε πώς  παρουσιάζουμε τον εαυτό μας  πώς  συστηνόμαστε και  ποια είναι η εικόνα του εαυτού μας.

• Ασκήσεις  ορίων

Κάνουμε άσκησεις για τα όρια που θέτουμε  παίζονταςτα τα παιχνίδια ΄΄Πόσο κοντά σε αντέχω'', ''καρέκλες'' ''διαφορετικά χαρακτηριστικά'', ''παση θυσία'' ''μπαλόνια του θυμού''. Στο τέλος των ασκήσεων προβληματιζόμαστε και συζητάμε για το πώς θα συνεργαστούμε αξιοποιώντας τις διαφορές και τις ομοιότητες μας .

• Άσκηση με παζλ

Μοιράζεται ένα παζλ  που πρέπει να συνεργαστεί όλη η τάξη  για  να το φτιάξει.Ξεκινά πρώτα η μισή τάξη και κάνει το παζλ και αμέσως μετά η άλλη μιση . Συζητούμε για το αποτέλεσμα της συνεργασίας και προβληματιζόμαστε σχετικάμε το τι  βοήθησε στη δημιουργία του παζλ και πώς ωφελήθηκε η ομάδα . Κλείνουμε θέτοντας τον εξής προβληματισμό ΄΄Όταν γνωριζόμαστε, συνεργαζόμαστε καλύτερα;''

Στο κλείσιμο της συνάντησης μιλάμε για τον εαυτό μας ώστε να μας γνωρίσουν καλύτερα οι άλλοι και αναφέρουμε τα εξής:

Το όνομα που θα ήθελα να είχα

Τι θα ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω

Ένα δώρο που θα ήθελα να μου προσφέρουν

Κάποιος τόπος που θα ήθελα να επισκεφτώ

Κάτι που εύχομαι να μου συμβεί

Κάτι που δεν θα ήθελα να μου συμβεί

Κάτι που θα ήθελα να γνωρίζω καλά

Πως νοιώθουμε χώρα που ακούσαμε τους συμμαθητές μιας?

Πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτά που μάθαμε.

3η Συνάντηση

• Το κουτί του Σιλάν

Διαβάζουμε το βιβλίο Το κουτί του Σιλάν που προσεγγίζει ένα από τα πιο καίρια ζητήματα των ημερών μας, με μεγάλη ευαισθησία και τρυφερότητα, αφήνοντας μια γλυκιά αίσθηση αισιοδοξίας.

• Θερμόμετρο συναισθημάτων

Τα παιδιά φτιάχνουν το θερμόμετρο των συναισθημάτων τους εκφράζοντας πώς θα ένιωθαν  αν ήταν στη θέση του Σιλάν στην αρχή, στη μέση και στο τέλος του παραμυθιού .Γράφουν σε ένα χαρτί αν ήταν στη θέση του Σιλάν  τι θα ήθελαν να ξέρουν για αυτόν  οι συμμαθητές του και ποια πράγματα που έχουν κάνει θα ήθελαν να μοιραστούν μαζί τους.Τα χαρτάκια τα ρίχνουμε στο κουτί του Σιλάν που έχουμε στην τάξη μας.

•  Ability spotting

Τα παιδιά παιδιά γράφουν τρία πράγματα για οποία είναι υπερήφανα σε χαρτάκια που τα  μοιράζουμε στην τάξη και οι συμμαθητές τους  υπογράφουν σε ότι τους αρέσει περισσότερο ώστε να τους δείξουν    ότι είναι περήφανοι για αυτούς. Τα σημείωματα  τα ρίχνουν μέσα στο κουτί του Σιλάν

• Καλημέρες

Λέμε καλημέρες εταξύ μας με διάφορους τρόπους  και συζητούμε από πού έμαθα την καλήμέρα, από πού έμαθα να χαμογελώ και  σε ποιον χαρίζω ένα χαμόγελα και γιατί.

Κλείνοντας τα εργαστήρια κάνουμε μια αξιολόγηση γράφοντας τις εντυπώσεις και τις απόψεις μας σε χαρτάκια πού τα κολλάμε στον τοίχο της τάξης μας.

Το πρόγραμμα αυτό επικεντρώνεται στο σημαντικό ρόλο της σχέσης των παιδιών με τους συνομηλίκους τους, στοχεύοντας στην ανάπτυξη προσωπικών και κοινωνικών δεξιοτήτων. Τα παιδιά καλούνται να ονειρευτούν ένα σχολείο ονείρου και χαράς, με ανεπτυγμένη την αίσθηση του ¨ανήκειν¨ και της ασφάλειας. Οι μαθητές/μαθήτριες μαθαίνουν να εκτιμούν σωστά τους εαυτούς τους και τις ικανότητες τους (αυτογνωσία), να ρυθμίζουν με κατάλληλο τρόπο τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους (αυτοδιαχείριση), να ερμηνεύουν σωστά τα μηνύματα από το κοινωνικό περιβάλλον, να επιλύουν τις συγκρούσεις αποτελεσματικά (διαχείριση διαπροσωπικών σχέσεων), και να παίρνουν σωστές αποφάσεις για τις καθημερινές προκλήσεις (υπεύθυνη λήψη αποφάσεων).Οι μαθητές του Ε΄2 3ου Δημοτικού Σχολείου Ρόδου ενώνουν τις δυνάμεις τους με το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας “Δίοδος” να διάδοσουν  τον 4 Στόχο της Βιώσιμης Ανάπτυξης. Στο πρόγραμμα  χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα, όπως η εικόνα, το παιχνίδι, η αφήγηση, η ζωγραφική, η μίμηση.

1^η Συνάντηση

Στην πρώτη συνάντηση στοχεύσαμε σε αυτούς που αγαπάμε, στην οικογένεια μας και στους άλλους, κατά πόσο  ενδιαφέρομαι για τους άλλους, πώς συνυπάρχω στην ομάδα, πώς δημιουργώ και πώς  υποστηρίζω τις σχέσεις μου. Οι δραστηριότητες  που πραγματοποιήθηκαν ήταν :

• ο καθρέφτης της καλημέρας

Οι μαθητές χωρίζονται σε ζευγάρια στην ομάδα, βαφτίζονται Α και Β και παίζουν το παιχνίδι με τον «καθρέφτη» και το «είδωλο» του. Στη συνέχεια συζήτουμε  για το πώς ένιωσαν που έβλεπαν το «είδωλο» τους στον «καθρέφτη»και τι καινούριο ανακάλυψαν. Μέσα από αυτό το παιχνίδι είναι σημαντικό να αναδειχτει η αξία ενός όμορφου ξεκινήματος της ημέρας, ακόμα και όταν δεν εκφράζεται λεκτικά η «καλημέρα».

• Η ζωγραφιά που αλλάζει

Το κάθε παιδί ζωγραφίζει την δική του ζωγραφιά και όταν δώσει σήμα ο εμψυχωτής περνάει η ζωγραφιά στον επόμενο μαθητή, ο οποίος θα την συνεχίσει φροντίζοντας με τις πινελιές του τη ζωγραφιά του συμμαθητή του. Στο τέλος συζητάμε γιατην φροντίδα που επέδειξαν στη ζωγραφιά .

• Νησιά

Απλώνονται χαρτιά-νησιά στο πάτωμα και τα παιδιά περπατάνε γύρω από αυτά, όσο ακούγεται ήχος - μουσική. «Αγκυροβολούν» σε κάποιο νησί όταν σταματάει η μουσική, «φροντίζοντας» ώστε να χωρέσουν όλοι. Αφαιρούνται τακτικά ένα ένα τα νησιά και διερευνάται αν χωράνε όλοι.Συζητούμε πώς «χώρεσαν» στα νησιά,πόσο βοηθάει η εξάσκηση, πόσο σημαντικό είναι  να αποτελεί για τον καθένα στόχο η φροντίδα για τον άλλο κ.λ.π.Η ομάδα κάθεται σε κύκλο. Κάθε παιδί γράφει σε ένα μικρό χαρτί «τι χρειάζεται να κάνω, ώστε να χωράνε όλοι στην ομάδα κ.λ.π.

2^η Συνάντηση

Στην δεύτερη συνάντηση στοχεύσαμε στο να συνυπάρχω με την ομοιότητα και τη διαφορά μου στην ομάδα και να παραμένουμε ασφαλείς άνθρωποι σε ασφαλείς χώρους, υπηρετώντας τις ανάγκες μας.

Οι δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν ήταν :

• Η «καλημέρα» που νιώθει.

Με αυτό το παιχνίδι «παίζουμε» με τα συναισθήματα. Ένας μαθητής «Βγαίνει» από την ομάδα και «ξαναμπαίνει» σε αυτήν, λέγοντας «καλημέρα», υποδυόμενος/-η ότι νιώθει χαρά, θυμό κ.λ.π. Στη συνέχεια ζητάει από την ομάδα να περπατήσει στον χώρο και να πει ο καθένας «καλημέρα» ανάλογα με τα συναισθήματα που ακούγονται από τον συντονιστή/-στρια, π.χ. «Πώς λέτε καλημέρα, όταν νιώθετε χαρά, λύπη, φόβο κ.λ.π.».Κατόπιν, καθώς τα παιδιά καλημερίζονται, ο συντονιστής/-στρια έχει αυτοκόλλητα με συναισθήματα (imogi) και κολλάει στο χέρι του/της καθενός/καθεμιάς από ένα. Τα παιδιά συνεχίζουν να μοιράζουν τις «καλημέρες» τους, καθοδηγούμενα από το αυτοκόλλητο που τους έτυχε.Στη συνέχεια γίνεται   συζήτηση για το αν ήταν εύκολο ή δύσκολο να υποδυθούν ένα συναίσθημα ,αν  υπήρξε κάποιο συναίσθημα που τους δυσκόλεψε περισσότερο, ή τους ήταν πιο εύκολο να το εκφράσουν, τι σκέφτονται γιαυτό,αν παρατήρησαν αλλαγές ανάλογα με τα πρόσωπα που είχαν απέναντι τους, ή τα συναισθήματα του άλλου, ή και κάτι άλλο.

• Φροντίζουμε τις ανάγκες

Σε μικρές ομάδες μοιράζονται εικόνες με παιδιά από όλον τον κόσμο, εικόνες που αναπαριστούν καταστάσεις, π.χ. ένα παιδί να κάθεται μόνο του, τριγύρω επικρατεί πολεμικό τοπίο κ.λ.π. Ο/η εμψυχωτής/-τρια προσκαλεί την ομάδα να φανταστεί, πώς είναι η ζωή αυτών των παιδιών και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν. Έπειτα, μοιράζει μεγάλες χάρτινες «καρδιές» σε κάθε ομάδα και τους ζητάει στην αριστερή πλευρά της καρδιάς να αποτυπώσουν με λέξεις (προτάσεις, ζωγραφιές κ.α.) «ποια δυσκολία αντιμετωπίζουν τα πρόσωπα που απεικονίζονται στις εικόνες, καθώς και να αναρωτηθούν σχετικά με το ποια ανάγκη του παιδιού χρειάζεται να φροντιστεί». Στη δεξιά πλευρά της καρδιάς, γράφουν λέξεις (ή ζωγραφιές) που είναι «οι τρόποι για να φροντίσουν την ανάγκη των παραπάνω προσώπων». Στο τέλος γίνεται συζήτηση για τις ανάγκες των παιδιών όλου του κόσμου.

3^η Συνάντηση

Στην τρίτη  συνάντηση στοχευσαμε στην αυτοεκτίμηση και αναγνώριση ικανοτήτων, στη διατηρηση  της ασφάλειαςκαι στους Προσωπικούς και  ομαδικούς στόχους.Οι δραστηριότητες  που πραγματοποιήθηκαν ήταν :

• Τρενάκι ικανοτήτων

Αρχικά σηκώνεται από την θέση ένας/μια  μαθητής/τρια λέει «το όνομα του/της και κάτι στο οποίο είναι καλός/ή και τα καταφέρνει και πώς μπορεί να την αξιοποιήσει «για το καλό» της ομάδας. Κατόπιν απλώνει το χέρι και τραβάει τυχαία ένα μέλος της ομάδας. Αυτός λέει «το όνομα του και μια ικανότητα του» και απλώνει το χέρι και σηκώνει τυχαία έναν τρίτο από τον κύκλο, κ.ο.κ. Το ένα παιδί μπροστά, το άλλο πίσω, κρατιούνται από το χέρι και κινούνται συνεχώς στον χώρο υποδυόμενα τα βαγόνια ενός τρένου.

Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία με τα ονόματα και τις ικανότητες, το «τρένο» αλλάζει φορά. Το τελευταίο μέλος γίνεται αυτό που σέρνει το «τρενάκι» και όλοι/-ες το ακολουθούν ως «βαγόνια» που συνεχίζουν να κινούνται στο χώρο κρατώντας το ένα το χέρι του άλλου. Ο πρώτος λοιπόν τώρα, θυμάται και λέει «το όνομα του ατόμου που τον ακολουθεί και την ικανότητα του», εκείνος κατόπιν μιλάει για τον επόμενο κ.ο.κ. Ο εμψυχωτής που είναι ο τελευταίος στη σειρά, λέει το όνομα και την ικανότητα του πρώτου μέλους, που σέρνει το τρενάκι.

Το πρόγραμμα κλείνει συζητώντας ποια με τους μαθητές ποια χαρακτηριστικά της ομάδας πιστεύουν ότι βοήθησαν, ώστε να πετύχουν τους στόχους τους και την αξιολόγηση του .

Αναζητούμε βασικούς όρους για το περιβάλλον και γράφουμε ένα ορισμό , τους εικονογραφούμε και φτιάχνουμε ένα λεξικό.

Το σχολείο μας στηρίζει τη δράση του  Σύλλογου Γυναικών Σορωνής που σε συνεργασία με το Σύλλογο Οπτικών και Οπτομετρών Νομού Δωδεκανήσου (ΣΟΟΝΔΩ) και την Ομοσπονδία Συλλόγων Οπτικών και Οπτομετρών Ελλάδος (ΟΣΟΟΕ), υλοποιεί πρόγραμμα ανακύκλωσης των παλιών γυαλιών οράσεως.

Ο σύλλογος έφερε στο σχολείο μας ειδικό δοχείο συλλογής των παλιών γυαλιών, με μότο «Τίποτα δεν πάει χαμένο». Τα παλιά γυαλιά αφού επισκευαστούν, θα διατεθούν σε συνανθρώπους μας που παρουσιάζουν διαθλαστικά προβλήματα όρασης και ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου. 

Μέσω ενημερωτικού φυλλαδίου και δημοσίευσης στον τοπικό τύπο καλούσαμε την σχολική κοινότητα να κάνει το έξης: ''Σίγουρα σε κάποιο συρτάρι μπορούμε να βρούμε όλοι μας ένα ζευγάρι γυαλιά που δεν τα χρησιμοποιούμαι πλέον. Το ίδιο ζευγάρι γυαλιά μπορεί να αλλάξει την ζωή ενός άλλου ατόμου σε κάποια αναπτυσσόμενη χώρα όπου οι άνθρωποι επειδή δεν έχουν τα γυαλιά, δεν μπορούν να διαβάσουν και να μορφωθούν, δεν μπορούν να λειτουργήσουν και να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής, δεν μπορούν να δουν καθαρά. Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τα παιδιά, σωστή όραση σημαίνει καλύτερη εκπαίδευση, υγιή ανάπτυξη και μια καλύτερη ποιότητα ζωής, ενώ για τους ενήλικες σημαίνει μεγαλύτερη ευκαιρία για την απασχόληση και την οικονομική δύναμη  και για τους ηλικιωμένους σημαίνει μικρότερη εξάρτηση από τους άλλους.

Γι’ αυτό συγκεντρώνουμε τα παλιά μας γυαλιά για να τα χαρίσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΜΕ ΑΛΛΟ ΜΑΤΙ !΄΄